He he. Iedereen is zijn of haar gewone dingen weer aan het doen op school of op het werk. Wat een opluchting! En tegelijk duurt het altijd een paar dagen om weer te wennen aan de routine. Want ik vind het zó gezellig als iedereen thuis is. Daarbovenop: we hebben zoveel gedaan deze vakantie. Een… Lees verder >
Bokkepruik
We komen uit school en wandelen naar huis. ’t Is koud. De sneeuw die vanochtend gevallen is, is veranderd in bruin-grijze prut. Een peuter met regenlaarzen aan staat hard te huilen. Haar moeder moedigt haar aan om door te lopen – ze moet nog op haar oudere dochter en een vriendinnetje van die dochter letten,… Lees verder >
Zie ginds komt de stoomboot…
Voor iedereen die niet is grootgebracht in de Nederlandse cultuur, is dat hele feest van Sinterklaas niet te snappen. On-be-grijpelijk. Amanda van Mulligen, een in Nederland woonachtige Britse expat, heeft gelijk in haar blogpost. Als ik er zelf eens goed over nadenk, vind ik het ook verbazingwekkend. Bovendien is het echt wel wat ingewikkelder dan… Lees verder >
Van een hoogslaper en een emmer
’t Is laat. Ik word wakker uit een heel diepe slaap omdat Meneer S zich zowat in bed stort. Bovendien heeft hij de deur open laten staan en de lichten op de overloop aangelaten. Sjacherijnig stap ik uit bed, en ik wankel slaapdronken naar de badkamer, knip het licht uit, doe Dochters kamerdeur dicht in… Lees verder >
Tik – tak – tik – tak
M’n trein vertrekt om acht minuten over één. Het is nu kwart voor één. 23 minuten. Niet zoveel tijd om de afstand te overbruggen tussen de plek waar ik nu sta en het treinstation. Dus ik begin te lopen, zo snel als ik kan. Het lijkt wel of ik het niet anders kán. Ik wil… Lees verder >
Papieramiene
Natuurlijk ben ik het grootste deel van de tijd nog Jonger geweest, dus gek is het niet dat ik nooit aan mezelf heb gedacht als Van Middelbare Leeftijd. Maar nu schijn ik die dan toch te hebben bereikt. Een tijdje geleden werd ik pijnlijk geconfronteerd met mijn nieuwe staat van zijn, door de fysiotherapeut toen… Lees verder >