Vorige week overleed kinderboekenschrijver Otfried Preussler. Hij werd 89 jaar. En hoewel hij een heleboel schreef, is met name één boek van zijn hand bekend: Meester van de Zwarte Molen.
Ik las het boek al weer een poos geleden voor aan Dochter. Allebei waren we gegrepen door de sinistere sfeer van het spannende verhaal over een tovenaar en zijn leerling Krabat. Het speelt zich af vlak ná de 30-jarige oorlog in Duitsland (hoewel dat in het boek niet heel expliciet gemaakt wordt, als ik me goed herinner). Krabat is wees geworden, en gaat op zoek naar een beter bestaan. Hij komt terecht op een molen, waar hij als jongste leerling van twaalf aan de slag gaat. Maar de molenaar blijkt een kwaaie meester, niet alleen molenaarsmeester, maar ook meester in de zwarte kunsten. Hij kan onder andere de leerlingen in zwarte raven veranderen. En de molenaarsjongens krijgen zelf ook les in het toveren. Langzamerhand komt Krabat erachter dat er vreemde dingen gebeuren. Na de onverwachte dood van zijn vriend, de meesterknecht Tonda, wil Krabat ontsnappen, maar hij ontdekt dat weglopen niet mogelijk is. Dat Krabat verliefd wordt op een meisje uit een naburig dorp, compliceert de zaken danig.
Als je dit boek nou vergelijkt met bijvoorbeeld Harry Potter, dan vind ik Meester van de Zwarte Molen eigenlijk nog enger. In Harry Potter spelen de vriendschappen tussen Harry, Hermelien en Ron een grote rol, zitten er meer huis-, tuin- en keukenmomenten in, die kinderen van nu zich ook nog voor kunnen stellen. Wat dat betreft is het verhaal over Krabat veel meer de sage waarop Preussler zijn vertelling baseerde. Allemaal mannen ook nog – met uitzondering van het meisje waarvan Krabat gaat houden. Maar vriendschap en loyaliteit spelen net zo’n belangrijke rol als in Potter. Zijn de figuren in de laatste reeks boeken óf goed, óf slecht, in Meester vind je wat meer gelaagdheid met karakters die anders zijn dan Krabat (en wij) ze aanvankelijk inschatte, zoals Juro de dommerd.
Na dertig jaar heeft Meester van de Zwarte Molen zijn kracht behouden, met vlot taalgebruik (ook een compliment aan de vertaler!). Een klassieker, die je zeker gelezen moet hebben.
Meester van de Zwarte Molen (vertaald uit het Duits, waarin het de titel Krabat draagt); Otfried Preussler; Rotterdam: Uitgeverij Lemniscaat 1972, ISBN: 9789060691281
Misschien weet je dat ik een gepassioneerd lezer ben, vooral van kinderboeken. Ik deel graag de favorieten van m’n kinderen en mijzelf met jullie, bloglezers. Deze post is er één uit een reeks besprekingen tijdens het Jaar van het Voorlezen. Lees hier en hier ook mijn andere kinderboekenrecensies, die ik schreef vanwege Kinderboekenweek en vanwege de Nationale Voorleesdagen.