Gewóne verhaaltjes, die wilden we, Jongste Molenaartje en ik. Euh… én: met veel plaatjes. Prentenboeken blijven leuk, zelfs nu Molenaartje in groep 3 is beland. Maar verhaaltjes moesten we hebben, omdat we dan ook… ‘Nóg eentje…?’, je snapt het wel. En prettige verhaaltjes. Geen Pinkeltje (ik kan die kleine dwerg met die baard zelf echt… Lees verder >
Elisabeth leest voor uit: 20. Gekke mama
Mama wil Stijn voor het slapen gaan een kusje komen geven. Maar… haar oren zijn heel lang geworden, en ze heeft rare poten gekregen, en een rood gezicht! Zo durft ze niet meer naar Stijn toe. Of maakt mama maar een grapje? Aan het eind van het verhaal merken we dat. Mama deed een spelletje… Lees verder >
Mam, dit moet je lezen! 3. ‘De Kanjerklas’, en ‘De Wisseltante’
Kiara ontploft. Dat doet ze wel vaker. Bijzonder is alleen, dat ze ook écht in wel honderd stukken spat. Haar klasgenootjes zuchten eens, en knutselen haar weer in elkaar. Kamou heeft iets anders bijzonders: hij hoort veel meer dan de meeste mensen. En gebruik je een uitdrukking, dan neemt hij die letterlijk. En zo zijn… Lees verder >
Elisabeth leest voor uit: 19. ‘De kinderen van het Achtste Woud’
Het is 1944. Noortje en haar vader zijn gevlucht. In Arnhem vonden hevige gevechten plaats, en de bevolking moest evacueren. Dagenlang fietsten Noortje en haar vader rond op zoek naar onderdak. Uiteindelijk zijn ze op een afgelegen boerderij aangekomen. De boer biedt hen verblijf aan in zijn huis. De twee evacués draaien mee in het… Lees verder >
Elisabeth leest voor uit: 18. Kruistocht in spijkerbroek
Wie zou er niet eens willen rondkijken in de Middeleeuwen? Dolf Wega uit Amstelveen wél. Het liefst, zo fantaseert hij, zou hij weten hoe het toeging bij een riddertoernooi. Dus als een vriend van zijn vader een tijdmachine bouwt, wil Dolf wel proefkonijn zijn. Helaas zijn de berekeningen niet erg exact. Dolf komt terecht bij… Lees verder >
Mam, dit móét je lezen! 2. Wat mijn moeder niet weet
“Mama, ik vond het wel een leuk boek, maar het éind was zo raar”, concludeert dochter. Dat wil ik ook wel eens lezen dan, een boek met een raar eind. Dat rare eind van Wat mijn moeder niet weet, dat duurt nog even. Eerst het begin. Ik zit er meteen ín. Schrijfster Thérèse Major laat… Lees verder >