“Wil jij hier wat uitzoeken?” Drie enorme zakken met sokken. “Hij verzamelde sokken”, voegt ze eraan toe, met een verontschuldigende blik in haar ogen. “Kwam-d-ie weer thuis met nieuwe, zei ik: ‘Maar je hebt er al zovéél!’ ‘Tja’, zei hij dan, ‘ik kon ze gewoon niet laten liggen, ’t zijn zulke fijne.’” En nu is hij… Lees verder >
Gep(l)akt
Zegeltjes plakken, ik vind het hartstikke leuk. Maar doe ik er ook echt iets mee? Nou nee. Vergeten te plakken, vergeten in te leveren, of niet vergeten maar wel te laat: de messen zijn al op… Nee, eigenlijk neem ik me telkens voor om er niet meer aan mee te doen. Maar dan slaat de… Lees verder >
Elisabeth leest voor uit: 9. Kip en Pim
Soms moet ik even in m’n boekenkast kijken voor deze serie. Wat was ook weer een leuk boek? Want ja, kleine kinderen worden groot, en hun favorieten raken in de vergetelhoek, om de uitdrukking te parafraseren. Dus dan sta ik voor die kast en kijk naar die boeken, en voel ik de weemoed toeslaan. Jip… Lees verder >
Super!…?-markt
Zo handig! Je hoeft niet meer ál je boodschappen in je karretje te laden om ze even later één voor één op de band te zetten, en vervolgens nóg eens in te pakken – nu in je tassen. Nee, je pakt zo’n dingetje (met je bonuskaart), en ‘bliepbliep’: scannen maar die spullen. Ik vind het… Lees verder >
Ik bel je nog!
“Ja goed, dan bel ik je nog. Wat is jouw nummer?” Maar ja. Ik heb geen papier bij me. Een potlood nog net wel. Mmmm. Zoeken. Handtas. Portemonnee. Jaszak. Ah! Een bonnetje. Beetje viezig, beetje gescheurd, maar het moet dan maar. Ik kriebel naam en nummer op de achterkant, stop het briefje weg en zwaai… Lees verder >