M’n trein vertrekt om acht minuten over één. Het is nu kwart voor één. 23 minuten. Niet zoveel tijd om de afstand te overbruggen tussen de plek waar ik nu sta en het treinstation. Dus ik begin te lopen, zo snel als ik kan.
Het lijkt wel of ik het niet anders kán. Ik wil een bus of trein halen, maar ik weet niet precies hoeveel tijd ik nodig heb. Hoe lang doe ik erover om van hier naar daar te komen? De routeplanner geeft een behoorlijk precieze tijd: 9 minuten. Of 2. Maar als je eenmaal aan het lopen bent, hoeveel tijd is er dan verstreken vanaf het moment dat je startte? Ik durf niet op m’n horloge te kijken – dat zou kostbare seconden kunnen kosten. Stug loop of fiets ik door, zo snel mogelijk. En sta te wachten op het perron – soms ben ik zelfs nog vroeg genoeg voor de trein vóór de mijne.
Toch ben ik zelden ergens op tijd. Ik zeg tegen mezelf dat ik vroeg moet vertrekken, ik spreek zelfs een tijdstip af met mezelf. Maar dan gebeurt er altijd wel iets aparts. Het lijkt bijvoorbeeld alsof mijn inwendige klok stilstaat. Het voelt alsof ik zeeën van tijd heb. Dus doe ik alles op mijn gemakje, tot ik op de echte klok zie dat het bijna tijd is, en ik toch moet gaan haasten.
Of ik denk: Ik kan echt nog niet vertrekken, het staat idioot als ik zo vroeg op m’n afspraak verschijn, of: ik verveel me dadelijk een ongeluk omdat ik daar dan uren sta te wachten (lees: minuten natuurlijk). En er is nog zoveel te doen, waarom gebruik ik dit kwartiertje niet om alvast een paar e-mails te versturen, één of twee telefoontjes te plegen en de was ondertussen nog even te doen?
En natuurlijk blijkt dan dat dat allemaal níét meer kon in die tijd. Dus ben ik te laat. Of op het nippertje. En ben ik altijd aan het haasten, welke van de bovengenoemde scenario’s ook van toepassing was.
Als iemand zich nog afvraagt waarom ik afgebrand raakte…
Maar ik leer het wel. Rustig aan. Lopen, niet rennen. Op tijd vertrekken. De volgende bus nemen als je deze mist. Die wachtruimte is bedoeld om te gebruiken, niet dan? Tik – tak – tik – tak. Het kost alleen wat tijd.