Topo. We hebben al een oefensessie gehad met Spanje en nu is Frankrijk aan de beurt. Ik wijs aan: Straatsburg, en zoon antwoordt: “Straatsburg.” Goed. Reims. Goed. Le Havre. Goed. Langzaam dalen we af naar het zuiden. Dijon. Goed. Lyon. Goed. De Alpen. Goed. Grenoble. “Ehh…” Hij denkt na, trekt zijn voorhoofd in rimpels. “Garderobe!” … Lees verder >
Zachte dikke warme sokken
“Wil jij hier wat uitzoeken?” Drie enorme zakken met sokken. “Hij verzamelde sokken”, voegt ze eraan toe, met een verontschuldigende blik in haar ogen. “Kwam-d-ie weer thuis met nieuwe, zei ik: ‘Maar je hebt er al zovéél!’ ‘Tja’, zei hij dan, ‘ik kon ze gewoon niet laten liggen, ’t zijn zulke fijne.’” En nu is hij… Lees verder >
Groen haar groen
Stel je voor, je verft je haar. Gewoon bruin, om je grijze pijlen te verbergen. Of blond (Blonds have more fun denk je dan). Of gothic-pikzwart. We zijn op vakantie en tellen hoeveel verschillende kleuren haar we zien. Het zijn er een heleboel. Die gewone bruine, blonde of zwarte; je ziet niet altijd wat natuurlijk… Lees verder >
Elisabeth leest voor uit: 33. Lampje
Na het een beetje teleurstellende boek De Waterwaack van Natterlande was ik op mijn hoede. Nog een nieuw kinderboek, ook iets met water, een Lampje ofzo? hmmm, we zullen zien, dacht ik. Lampje is een meisje. Zij koopt de lucifers. Daarmee kan ze elke dag de lichten van de vuurtoren aansteken. Dat moet zij doen. Haar vader, met… Lees verder >
Elisabeth leest voor uit: 32. Great Joy
Een prentenboek voor kerstmis waar ik tranen van in m’n ogen krijg. Elke keer als ik het voorlees. Dat is het boek Great Joy van Kate DiCamillo. Verdrietige ogen Vlak voor kerst staat een orgelman met een aapje op de hoek muziek te maken. Frances ziet hem, en begrijpt maar niet waarom hij daar in de… Lees verder >
Elisabeth leest voor uit: 31. De Notenkraker
Vorig jaar hebben we het klaargespeeld om met z’n allen – ook de Molenaarszoons, die aanvankelijk heel hard riepen: ‘Blèèh ballet!’, maar die toch blij verrast waren door de fan-TAS-tische voorstelling – naar Coppelia te gaan. En met de Molenaarsdochter ben ik wel eens naar Doornroosje geweest geloof ik, of was het Assepoester, en ook toch een… Lees verder >