Verdrietig (‘Ik weet niet waarom’). In tranen vanwege kip op brood. Plots geschreeuw uit onverwachte hoek. Een slaperig maar zéér geërgerd: ‘Láát!’ als antwoord op voorzichtig gefluister: ‘Wanneer moet jij er eigenlijk uit?’ Het schooljaar loopt ten einde. Bijt de een je kop er niet af, dan zal de ander je wel een knauw geven. De Molenaartjes… Lees verder >
Elisabeth leest voor uit: 30. De waterwaack van Natterlande
Marco Kunst deed wat nog bijna niemand anders deed: hij betoverde mij met een sci-fi. Daar houd ik he-le-maal niet van, maar bij Gewist kon ik niet stoppen met lezen. Is De Waterwaack van Natterlande ook zo’n boek?
Wat(t) slim!
De bel. Een man in werkkleding. “Goeiemorgen, ik kom de meter vervangen.” Hè? “De meter vervangen, u krijgt een smart-meter”, verduidelijkt de man. Of: probeert hij te verduidelijken, want ik begrijp er helemaal niets van. “U hebt er een brief over gehad”, vult hij nog aan. O. Hij ziet er wel betrouwbaar uit, op zich, die man…. Lees verder >
Gep(l)akt
Zegeltjes plakken, ik vind het hartstikke leuk. Maar doe ik er ook echt iets mee? Nou nee. Vergeten te plakken, vergeten in te leveren, of niet vergeten maar wel te laat: de messen zijn al op… Nee, eigenlijk neem ik me telkens voor om er niet meer aan mee te doen. Maar dan slaat de… Lees verder >
Elisabeth leest voor uit: 29. Lang leve Robin!
Natuurlijk heb ik gewoon niet goed gekeken. Ha! Een nieuw boek over Robin! dacht ik. En het ís ook wel een nieuw boek over Robin, maar dan een nieuw verzamelboek. En ja, verschillende verhaaltjes kénnen we dus al, uit Robin en Knor bijvoorbeeld. Maar het is wel een heel leuke verzameling. Het allerleukst vind ik het… Lees verder >
Mam, dit móet je lezen! 6. Wij leugenaars
“Je mag niet vooruitlezen hoor!” De Molenaarsdochter weet wel dat ik bijna altíjd vooruitlees. Even een blik op de laatste twee bladzijden, niet de hele ontknoping. Dat doe ik ook wel eens trouwens, maar daar heb ik meestal spijt van want dan wil ik de rest van het boek niet meer lezen – als je… Lees verder >