De Molenaarszoons zijn een hotel aan het inrichten. Op de computer hoor, niks waar we in het echte leven nog eens iets aan hebben. Hoewel we in het echte leven wél profijt hebben van de fantasie van de jongens in dit soort spelletjes. Van het oefenen in samenwerken bovendien. En misschien hebben zijzelf er ook wel profijt… Lees verder >
Vers(topt)
Het gebeurt maar al te vaak dat onze gezinsleden dingen kwijtraken. Sleutels hoewel meestal de mijne. Rekeningen (dat is niet zo erg, totdat – nou ja, daar zullen we maar niet over uitweiden). Sokken (van elk paar één natuurlijk). Schoenen (toegegeven, dat is maar één keer gebeurd, maar wel net een paar relatief nieuwe bergschoenen)…. Lees verder >
Molen(h)aar
Niet niet. Oh nee: wel.
Het vraagt wel wat van je hoor: niet ‘niet’ zeggen. Of nee: “het woord ‘niet’ vermijden” moet het dan zijn. Want ‘niet’ schijnt niet te beklijven. Ik bedoel: ‘niet’ begrijp je eigenlijk niet. Oh verdraaid. Eh… ja: “‘Niet’ zeggen, heeft het tegengestelde effect!” Daar! Ik heb gezegd! Hoe dat dan zit? Nou. Stel je zegt… Lees verder >
Halve rust met punt
Het mag gerust een wonder heten. We zitten met z´n vijven aan tafel en we zitten daar in complete stilte – afgezien van de lepels die tegen het servies tikken. Een halve rust met punt in onze anders zo chaotische gezinssymfonie. Ik durf Meneer de Molenaar niet aan te kijken, uit angst de betovering te… Lees verder >
Knechten
Ik ben niet vóór, ik ben niet tegen. Als veel mensen er last van hebben – zelfs als weinig mensen er last van hebben – laten we dan kijken of we er iets aan kunnen dóén denk ik. Zwarte Piet, Witte Piet, Piet met roetvegen op de wangen, Blauwe of Clownspieten, ik vind het allemaal… Lees verder >